Herë pas here media raporton se grupe studiuesish kanë gjetur një mënyrë për të rindërtuar vendndodhjen e një personi duke i dërguar mesazhe me çdo aplikacion për mesazhe të çastit.
Më 19 tetor, një grup studiuesish nga universitete në vende të ndryshme (nga SHBA në Emiratet e Bashkuara Arabe) publikuan një punim që do të konfirmonte lehtësinë me të cilën mund të gjurmohet pozicioni i një personi dhe që, ndoshta në një mënyrë disi të nxituar, ka tërhoqi vëmendjen e shumë mediave të specializuara.
Çfarë është e vërtetë
Le të fillojmë me të dhënat e testit të kryera nga studiuesit, sipas të cilave metoda – sado e parëndësishme – është 82% e besueshme kur aplikohet në Signal, 80% nëse aplikohet në Threema dhe 74% nëse përdoret WhatsApp.
Fakti që nuk është 100% i besueshëm e bën atë më shumë pseudoshkencor sesa shkencor. “Mashtrimi” do të konsistonte në përcaktimin e kohës që duhet që një mesazh të arrijë tek marrësi.
Është e vërtetë që studiuesit kanë kryer teste mjaft të plota, është gjithashtu e vërtetë që metoda është raportuar në media në mënyrë të pasaktë.
Para së gjithash, matja e kohës duhet të jetë e saktë në të mijtën e sekondës, sepse mesazhet që dërgojmë shpërndahen me shpejtësi që ndonjëherë janë më pak se një sekondë. Metoda e përshkruar në këtë rast mbështetet në faktin se rrjetet celulare dhe serverët e përdorur nga aplikacionet e mesazheve sillen gjithmonë në të njëjtën mënyrë, pra, duke i drejtuar gjithmonë mesazhet në kohë reale (të destinuara deri në të mijtën e sekondës) dhe se të dhënat trafiku nuk shqetësohet kurrë.
Prandaj do të ishte një çështje aplikimi i një llogaritjeje të thjeshtë që merr parasysh shpejtësinë e transmetimit dhe kohën e nevojshme për të dhënë mesazhin për të kuptuar se sa larg është marrësi.
E gjithë kjo, tashmë në një lexim të parë, duket se kthen një metodë të pasaktë dhe për rrjedhojë jo të denjë për t’u shfaqur në media, nëse jo për të hedhur ujë në zjarrin e privatësisë, e cila shumë shpesh alarmon njerëzit, por jo gjithmonë me të drejtë.
Saktësia është gjithçka
Është e vërtetë që ekzistojnë softuer për analizimin e trafikut të rrjetit dhe që mund të përdoren pa pasur njohuri të veçanta specifike, por kjo nuk do të thotë se kushdo mund t’i përdorë saktë. Përtej kësaj, nevojitet një “kalibrim”, për shembull duke i dërguar mesazhe dërguesit kur e dini se ku ndodhet (për shembull në shtëpi ose në zyrë), duke mbajtur shënim kohën e nevojshme për dorëzimin e tyre dhe më pas duke aplikuar llogaritjen e distanca kur do të konsiderohet e nevojshme.
Edhe duke supozuar se kohët e dërgimit dhe dorëzimit të një mesazhi janë gjithmonë identike, mund të merret distanca në të cilën ndodhet përdoruesi (për shembull, 100 kilometra), por jo pozicioni i tij i saktë. Për më tepër, nëse shtohet një vonesë prej vetëm një milisekondi, llogaritja tashmë e përafërt bëhet pothuajse plotësisht e pabesueshme.
Për më tepër, me arsye të mirë mund të argumentohet se kjo metodë është në çdo rast një shkelje e privatësisë. Duhet thënë gjithashtu se të gjithë, në përdorimin e aplikacioneve të mesazheve të çastit, kanë vënë re se mesazhet nuk marrin gjithmonë të njëjtën kohë për t’u dorëzuar, edhe duke ditur se ku është marrësi.
Në realitet, është një studim i dobishëm për të treguar dobësitë e mundshme të mesazheve të çastit, por shqetësimi për to ose, më keq, zhvillimi i një idiosinkrazie, është i pavend.
Në këtë rast specifik, studiuesit argumentojnë se aplikacionet e mesazheve mund të dërgojnë mesazhe me një vonesë të rastësishme në mënyrë që të shmangin çdo mundësi të pozicionimit të marrësve ose, si alternativë, të përdorin një Vpn (Rrjet Virtual Privat) i cili, nga vetë natyra e tij, duke qenë se bën drejtuar në disa serverë, ka kohë më të ngadalshme të transmetimit dhe pranimit të të dhënave.
Duhet thënë gjithashtu se linjat celulare i nënshtrohen veçanërisht bllokimit të trafikut dhe se për këtë arsye çdo llogaritje, sado e saktë, mund të japë indikacione krejtësisht të gabuara. Privatësia është e rëndësishme dhe kryerja e studimeve jo të përpikta nuk i sjell dobi askujt.
Discussion about this post